ضربان های زودرس دهلیزی در حدود ۵۰ درصد زنان در طول دوره بارداری رخ می دهند اما با این حال، اغلب بی ضرر بوده و تدوام نمی یابند. در حالی که ابتلا به آریتمی پایدار نادر است اما در افرادی که به تاکی کاردی فوق بطنی یا نوع حمله ای آن ابتلا دارند، در ۲۰ درصد موارد علائم بدتر می شوند. علائم تاکی کاردی فوق بطنی می توانند شامل تنگی نفس، تپش قلب و گیجی شوند.
امکان دارد به دلیل تغییر در هورمون ها، سیستم اتونومیک، حجم خون در حال گردش، خواب، احساسات و همودینامیک در اثر بارداری، آریتمی در این دوره بیشتر بروز دهد. زنانی که نقص های قلبی مادرزادی خود را ترمیم کرده اند، از نظر ابتلا به تپش قلب در حین بارداری در معرض خطر بالاتری قرار دارند.
در ۲۹ مورد بارداری و ۲۷ زنی که نقص های قلبی مادرزادی خود را ترمیم کرده بودند، تاکی کاردی فوق بطنی، تاکی کاردی بطنی، انسداد شدید قلبی و سندرم سینوس بیمار به ترتیب در ۱۵، ۹، ۴ و ۳ فرد بروز داد. آریتمی های بارداری به صورت محافظه کارانه (غیر جراحی) درمان می شوند. پزشک پس از تعیین نوع آریتمی عوامل زمینه ای را بررسی خواهد کرد.
راه درمان برای علائم جزیی تپش قلب در حاملگی
در صورتی که علائم جزئی باشند، استراحت کردن و انجام مانور های واگال می توانند جهت کمک به کاهش تپش قلب در حاملگی به کار گرفته شوند. مانور های واگال شامل ماساژ کاروتید، اعمال یخ بر روی صورت و مانور والسالوا می شوند که موفق ترین روش در پایان دادن به تاکی کاردی می باشد. مانور والسالوا عبارت است از فشار دادن هوای درون ریه ها به سمت بیرون در حالی که نای بسته بوده و هیچ گونه هوایی از طریق دهان یا بینی خارج نمی شود. این مانور مانند سرفه شدید، زور زدن در هنگام دفع یا بلند کردن یک وزنه سنگین می باشد.
هنگامی که آریتمی سبب ایجاد علائم یا افت فشار خون می شود، دارو های ضد آریتمی استفاده می شوند. مصرف هیچ گونه داروی ضد آریتمی در دوران بارداری کاملا ایمن نیست. به همین دلیل، در صورت امکان از مصرف این دارو ها در سه ماهه اول خودداری شده تا آسیب به جنین محدود شود. در ابتدا باید دارو هایی استفاده شوند که طولانی ترین سابقه ایمنی را دارا می باشند. دارو های پروپرانول، متوپرولول، دیگوکسین و آدنوزین آزمایش و نشان داده شده که به خوبی توسط افراد تحمل می شوند. مصرف این دارو ها در سه ماهه دوم و سوم بارداری ایمن است.
انجام کاردیوورژن در تمامی سه ماهه های بارداری ایمن بوده و در صورت نیاز می توان از آن بهره برد. علاوه بر آن، زنانی که دفیبریلاتور های قابل کاشت در بدن خود داشته و باردار می شوند در معرض خطر بالای ابتلا به عوارض مرتبط با این دستگاه قرار نمی گیرند. زنان دارای دفیبریلاتور در صورت نداشتن مشکل قلبی زمینه ای و تشدید کننده خطرات سلامتی در حین بارداری می توانند به صورت ایمن باردار شوند.
دکتر صادقی قهرودی متخصص قلب و عروق و فلوشیپ آنژیوپلاستی
